Bo ja lubię do Ciebie pisać…

„- …Czekać. Czy to to samo, co tęsknić?…
– Nie. Dla mnie nie. Przy czekaniu nie budzę się o 5 rano, rezygnując z najlepszych snów. Nie przychodzę także z tego powodu już przed 7 do biura. Przy czekaniu mleko nie traci dla mnie smaku. Przy tęsknocie tak.”

„s@motność w sieci”

Ekranizacja bestsellerowej powieści Janusza Leona Wiśniewskiego. On ma na imię Jakub, jest mężczyzną inteligentnym i dobrze zarabia. Jego życie wypełnia jednak samotność i ból po nieudanych związkach, zwłaszcza tragicznie zakończonym związku z głuchoniemą Natalią. Pewnego dnia poprzez Internet kontaktuje się z nim Ona, pisząc: „Jestem jeszcze trochę zakochana resztkami bezsensownej miłości i jest mi tak cholernie smutno teraz, że chcę to komuś powiedzieć. To musi być ktoś zupełnie obcy, kto nie może mnie zranić. Nareszcie przyda się na coś ten cały Internet. Trafiło na Ciebie. Czy mogę Ci o tym opowiedzieć?”. To spotkanie w sieci rewolucjonizuje całe ich dotychczasowe życie. Oboje poruszając wiele życiowych i naukowych tematów, stają się sobie bardzo bliscy. Wirtualna przyjaźń przeradza się niepostrzeżenie w głęboką fascynację, która na zawsze odmieni ich życie…

„Podarowałeś mi coś, co nawet trudno nazwać. Poruszyłeś we mnie coś, o istnieniu czego nawet nie wiedziałam”.

„Bo ja lubię do Ciebie pisać. Z różnych powodów. Między innymi dlatego, że chcę, żebyś wiedziała, że myślę o Tobie. To dość egoistyczna pobudka, ale nie mam zamiaru się jej wypierać. A myślę dużo i często. Właściwie myśli o Tobie towarzyszą mi w każdej sytuacji. I nie masz pojęcia, jak bardzo jest mi z tym dobrze. A przy okazji wymyślam różne rzeczy. Z którymi też przeważenie jest mi dobrze. Bo bardzo wysoko cenię fakt, że zaistniałaś w moim życiu.”

recenzja źródło: http://www.filmweb.pl/Samotnosc.W.Sieci/descs