Sekret Zdrowia i Dobrej Formy

Wallace D. Wattles napisał ponad 100 lat temu książkę pod tytułem „Sztuka bycia zdrowym”, która mimo upływu czasu, zmian środowiskowych, postępu cywilizacyjnego nie straciła na swojej aktualności.

Wallace D. Wattles pisał, że naprawdę bezcelowym i zbytecznym są rozważania o tym, co ludzie powinni jeść, ponieważ tak naprawdę – jedzą oni te produkty, które są dostępne w szerokości geograficznej, w której mieszkają.

Większość błędów dietetyków bierze się z fałszywych założeń co jest naturalnym stanem człowieka. Zakłada się, że cywilizacja i rozwój umysłowy nie są zjawiskami naturalnymi; że człowiek, który żyje w nowoczesnym domu, w mieście, który zarabia na życie, pracując w odpowiadającym tym warunkom zawodzie albo przemyśle, wiedzie nienaturalne życie i jest w takim środowisku; że jedyny naturalny stan dla człowieka to bycie nagim „dzikusem”, i że im dalej jesteśmy od „dzikusa”, tym dalej jesteśmy od natury.

To sama Natura, zdecydowała, że na główne pożywienie ludzi składają się produkty pochodzące ze strefy, w której mieszkają. W zimnych regionach dalekiej Północy są to mięso i tłuszcze pochodzenia zwierzęcego, a w obszarach zwrotnikowych ludzie skłaniają się ku diecie wegetariańskiej.

Dieta na równiku daleka jest od naturalnej diety na biegunie północnym.

Jedz produkty zbożowe, warzywa, mięso, owoce, kiszonki. Jedz produkty, które ludzie spożywają pod każdą szerokością geograficzną, gdzie ich sposób przyrządzania różni się tylko regionalną preferencją.

Lista produktów i potraw, które są powszechnie spożywane jest bardzo długa. Musisz zatem wybrać z niej to, co najbardziej odpowiada twoim upodobaniom. Jeśli to zrobisz, okaże się, że jesteś w posiadaniu nieomylnego przewodnika.

Nie będziesz mieć ochoty na nienaturalne czy niezdrowe jedzenie tylko wtedy, gdy będziesz jeść tylko kiedy poczujesz się głodnym w efekcie wykonywanej pracy.

Daje przykład: Drwal, który nieustannie macha siekierą od siódmej rano do południa, wracając do domu już od progu chce zjeść schabowego z ziemniakami, wieprzowinę z kaszą albo stek wołowy z ziemniakami – konkretne posiłki. Próba zaoferowania mu kilku łupanych orzechów włoskich i sałaty spotka się z odmową – nie jest to pożywienie typowe dla pracującego fizycznie człowieka. Co za tym idzie, jeśli nie jest to naturalne pożywienie dla pracującego fizycznie człowieka, to nie jest to też wskazane dla żadnego innego człowieka, ponieważ łaknienie spowodowane pracą jest jedynym prawdziwym łaknieniem i wymaga takich samych substancji odżywczych, by został zaspokojonym, bez względu na to, czy pojawi się u drwala czy księgowego, u mężczyzny, kobiety czy dziecka. Błędem jest sądzić, że jedzenie musi zostać starannie dobrane do rodzaju pracy, jaką dana osoba wykonuje. Nieprawdą jest, że drwal potrzebuje konkretnego jedzenia, a księgowy „lekkich” potraw. Jeżeli jesteś księgowym lub pracownikiem naukowym i nie jesz, dopóki nie zgłodniejesz w efekcie wykonywanej pracy, będziesz potrzebował dokładnie takiego samego pożywienia, jakiego potrzebuje drwal. Twoje ciało składa się z dokładnie z takich samych organów jak ciało drwala i potrzebuje takich samych surowców do budowania komórek. Dlaczego zatem mielibyśmy karmić drwala szynką, jajkami i chlebem, a ciebie sucharami czy tostami ?

Większość strat energetycznych u drwala związana jest z pracą mięśni, podczas gdy pracownika umysłowego z pracą mózgu i komórek nerwowych. Posiłki drwala zawierają wszystkie budulce niezbędne dla mózgu i komórek nerwowych w o wiele lepszych proporcjach, niż można je znaleźć w „lekkich” potrawach. A wiesz, że największe osiągnięcia umysłowe mieli właśnie ludzie będący na diecie dla pracujących fizycznie. Najznakomitsi światowi myśliciele odżywiali się niezmiennie zwykłym, konkretnym jedzeniem popularnym wśród mas.

Pozwólmy księgowemu czekać, pisze Wallace D. Wattles , aż poczuje głód spowodowany pracą, zanim coś zje, a wtedy, jeżeli tylko będzie miał ochotę, niech zje szynkę, jajka i chleb. Niech jednak pamięta, że nie potrzebuje nawet jednej dwudziestej tego, co zjada drwal.

Niestrawność pracownika umysłowego nie jest spowodowana jedzeniem konkretnych posiłków, ale ich za dużą objętością, która jest potrzebna osobie pracującej fizycznie tylko do budowania masy mięśniowej.

Niestrawności nie powoduje jedzenie dla zaspokojenia głodu, ale jedzenie dla zaspokojenia apetytu.

Jeżeli będziesz jadł w sposób opisany niżej, TO nie będziesz MIEĆ OCHOTY na NIEZDROWE PRZEKĄSKI – ciastka, cukierki, batony – i raz na zawsze będziesz mógł wyrzucić ze swojego umysłu pytanie, co jeść – po prostu jedz NORMALNE JEDZENIE.

NIGDY nie jedz, dopóki nie ZGŁODNIEJESZ W EFEKCIE PRACY.

Zapamiętaj – nic ci się nie stanie, jeśli przez jakiś czas będziesz głodny, ale na pewno może ci zaszkodzić przejadanie się lub jedzenie, kiedy nie jesteś głodny. Na pewno słyszałeś, że w czasie świątecznych dni, kiedy to jemy bez przerwy i umiaru, ratownicy z pogotowia ratunkowego częściej są wzywaniu do udzielania pomocy obżartuchom.

Wiesz dobrze, że wszystko jest dla ludzi ale tylko wtedy kiedy jest używane z umiarem. Wiedz, że możesz osiągnąć wspaniałe rezultaty, jeśli będziesz jeść w odpowiedni sposób.

W jaki  SPOSÓB ?

A no już dawno zapomnieliśmy, w tej naszej codziennej gonitwie, że człowiek w naturalny sposób przeżuwa swoje posiłki. Skoro naturalnym jest przeżuwanie jedzenia, to im bardziej dokładnie, bez pośpiechu, będziemy je żuć, tym bardziej naturalny będzie proces odżywiania.

Jeżeli twój umysł i uwaga skoncentrowane są na innych rzeczach, jeżeli jesteś zaniepokojony albo zmartwiony sytuacją w pracy lub sprawami domowymi, to nie będziesz mógł spokojnie zjeść swojego posiłku. „Wrzucisz” go w siebie. Jedz w spokoju. Jesteś w stanie się tego nauczyć, jak również tego, jak podczas posiłku całą swoją uwagę skupiać na czynności jedzenia.

Siadaj do stołu z radością i nałóż sobie umiarkowaną porcję jedzenia. Wybierz to, co wygląda dla ciebie najbardziej przekonująco. Nie wybieraj jedzenia tylko dlatego, że myślisz, że ono będzie dla ciebie dobre. Zdecyduj się na to, co będzie ci smakowało. Jeżeli masz poczuć się dobrze i utrzymać taki stan, musisz przestać robić rzeczy, które uważasz, że będą dobre dla twojego zdrowia, a zacząć słuchać swojego organizmu – czego on chce. Wybierz jedzenie, na które masz największą ochotę.

Smakuj i delektuj się nim, aż osiągnie płynną konsystencję i przesunie się w dół gardła w efekcie mimowolnego przełykania. Bez względu na to, jak wiele czasu to zajmuje, nie myśl o czasie. Myśl o smaku. Nie pozwalaj swoim oczom wędrować po stole. Nie rozmyślaj o tym, co zjesz za chwilę. Nie martw się, że nie wystarczy i że nie spróbujesz wszystkiego. Nie zastanawiaj się nad smakiem kolejnej potrawy. Skoncentruj się na smaku tego, co masz w danej chwili w ustach.

Oto cały sekret.

Zwyczaj „wrzucania do żołądka” jest nienaturalny i wynika głównie z rozkojarzenia umysłu i pośpiechu. U każdego z nas będzie to inny powód, a to obawa, że zabraknie jedzenia, że nie dostaniemy porcji smacznej potrawy, że tracimy cenny czas. Pojawia się także oczekiwanie na przysmaki, które zostaną podane na deser i pragnienie otrzymania ich jak najszybciej. Wszystkie to musi zostać przezwyciężone.

Naucz się odróżniać prawdziwe łaknienie, o którym informuje Ciebie podświadomość, od ochoty czy zachcianki spowodowanej nienaturalnym apetytem.

Łaknienie zawsze jest miłym uczuciem. Nie odczuwasz słabości, omdlenia ani ssanie w żołądku w oczekiwania na jedzenie. Łaknienie czujesz głównie w ustach i w gardle. Nie pojawia się ono o stałych godzinach ani w określonych odstępach czasu. Przychodzi, kiedy podświadomość gotowa jest przyjąć, strawić i zasymilować jedzenie. Wówczas zjedz to, na co masz ochotę.

I na koniec – Czy przeżuwanie będzie zdroworozsądkowym i pracowitym obowiązkiem, czy czystą przyjemnością, zależy tylko i wyłącznie od Twojego nastawienia, z którym zasiądziesz do posiłku – pisze Wallace D. Wattles.